Το αίμα της μνήμης

Περιγραφή

Τα διηγήματα του Αζίζ είναι ίσως τα πρώτα στην Κύπρο που καλύπτουν ένα ευρύτατο φάσμα των αιτίων και των αιτιατών της κυπριακής τραγωδίας.

Τα 40 διηγήματα, σύντομα συνήθως, εκτείνονται σε χρονικό ορίζοντα 60-70 χρόνων και αποτελούν φωνή της άπεφθης αγάπης προς την πατρίδα, μιας άσπιλης καθαρότητας που δίνει το παράγγελμα της αλήθειας ως μέσο καθαρμού. Τα διηγήματα, μνήμες προσωπικές του ιδίου αλλά και πολλών άλλων αφηγητών, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, σκιαγραφούν με γλαφυρότητα και συγκίνηση το φονικό μιας χώρας και απομυθοποιούν την έκδηλα παραπλανητική ιστορία της.

Μέσα από την ξεχωριστή μοίρα των ηρώων του, ανθρώπων και των δυο κοινοτήτων, προβάλλει η άλλη εκδοχή της, αποτελεί ίαση της Ιστορίας.

Ο Ιμπραχίμ Αζίζ (Ποταμιά, 1938) ανήκει στη γενιά των Τουρκοκυπρίων αριστερών που μπήκε στο μάτι της παράνομης τουρκοκυπριακής εθνικιστικής οργάνωσης ΤΜΤ. Πολλοί σύντροφοί του δολοφονήθηκαν, όπως οι δύο δικηγόροι και δημοσιογράφοι Αϊχάν Χικμέτ και Αχμέτ M. Γιουργκάν, ο Ντερβίς Αλί Καβάζογλου κ.π.ά.

Σπούδασε γεωπονία στη Βουλγαρία κι έκανε διδακτορικό στην αμπελουργία -οινολογία. Εργάστηκε στο Ινστιτούτο Γεωργικών Ερευνών. Συνεργάστηκε επί σειρά ετών με το ΡΙΚ ως δημοσιογράφος. Έγραψε ποίηση, δοκίμια και μελέτες. «Το αίμα της μνήμης» είναι το πρώτο του πεζό.

Ο Αζίζ αρνήθηκε ενσυνείδητα να ακολουθήσει ή να ταυτιστεί με το παιγνίδι της ούτω καλούμενης «ιερής υπόθεσης», της διχοτόμησης. Επικηρυγμένος από την ηγεσία του κατοχικού καθεστώτος, έζησε στις ελεύθερες περιοχές με όσες δυσκολίες αυτό συνεπάγεται, εμμένοντας σταθερά στον αγώνα στήριξης της Κυπριακής Δημοκρατίας, για επανενωμένη Κύπρο.