Την αγαπήσαμε τόσο την επανάσταση

Για δύο χρόνια ο Ντάνυ Κον-Μπεντίτ ταξίδευε, μαζί με ένα τηλεοπτικό συνεργείο, από το Παρίσι στη Νέα Υόρκη, από το Άμστερνταμ στο Ρίο κι από την Φρανκφούρτη στη Χώρα των Βάσκων. Έψαχνε παντού την «πολιτική του οικογένεια», τους συντρόφους του από τα κινήματα αμφισβήτησης που στη δεκαετία του ’60 και αργότερα συντάραξαν τον κόσμο: τους Γίππυς, τους Μαύρους Πάνθηρες, το κίνημα για την Απελευθέρωση των Γυναικών, την επαναστατική Αριστερά, το αντάρτικο της Λατινικής Αμερικής, τις Ερυθρές Ταξιαρχίες…

Το βιβλίο (όπως και η τηλεοπτική σειρά από την οποία βγήκε) καταγράφει αυτό το ταξίδι. Στην εφήμερη όσο και αξεπέραστη επικαιρότητα των είκοσι χρόνων από τον Μάη του ’68, οι αγωνιστές και πρωταγωνιστές αυτής της γενιάς ξαναπαίρνουν το λόγο και διαγράφουν τις παράλληλες ή αποκλίνουσες τροχιές τους: από τα πολιτικά και κοινωνικά κινήματα μέχρι τον ένοπλο αγώνα κι από την παρανομία ώς την ενσωμάτωση.

Ο Τζέρρυ Ρούμπιν, από την ηγεσία των Γίππυς στην πρωτοπορία των Γιάπις. Ο Μπόμπυ Σηλ, από τη Μαύρη Δύναμη στις συνταγές μπάρμπεκιου. Ο Σερζ Ζουλύ, από την Προλεταριακή Αριστερά στη διεύθυνση της Liberation. Ο Γιόσκα Φίσερ, από το εργοστασιακό κίνημα στο Υπουργείο Περιβάλλοντος. Η Μπάρμπαρα Κόστερ από τη φοιτητική εξέγερση στις γυναικείες ομάδες. Ο Μορούτσι και η Φαράντα, από την απαγωγή του Άλντο Μόρο σε μια φυλακή για βαρυποινίτες. Ο Κλάιν, με τη μάσκα του Ντον Τζιοβάνι, από την ομάδα του Κάρλος στις λίστες καταζητουμένων όλων των αστυνομιών της Ευρώπης…

Στις συνεντεύξεις τους (μοιρασμένες σε τέσσερα κεφάλαια: Η εξέγερση, Το προλεταριάτο, Ο πόλεμος, Η δημοκρατία), καθώς και στα σημειώματα, τον πρόλογο και τον επίλογο του βιβλίου που υπογράφει, ο Ντάνυ ο Κόκκινος, που έγινε στο μεταξύ ο Ντάνυ ο Πράσινος, ρωτάει πώς έγιναν όλ’ αυτά, τι έσπρωξε αυτή τη γενιά ν’ αλλάξει τη ζωή της και τον κόσμο, και γιατί αγάπησε τόσο την επανάσταση.