Σύναψις τ.40

Περιγραφή

Με το τεύχος 40, η Σύναψις εισέρχεται στο 12ο έτος της έκδοσής της που σημαδεύτηκε από την απώλεια ενός εκ των βασικών συνεργατών της, του αείμνηστου φίλου μας Θανάση Τζαβάρα. Το πένθος του περιοδικού αποτυπώνεται στις πρώτες σελίδες όπου παρουσιάζεται και το βιβλίο που εκδόθηκε πρόσφατα χάριν και εις μνήμην αυτού, με τίτλο Νευροψυχολογία, Ψυχανάλυση, Μεταίχμιο – Ασυνέχεια / Συνέχεια [Για τον Θανάση Τζαβάρα], με κείμενα φίλων και συνεργατών από την ψυχανάλυση, την ψυχιατρική και τις νευροεπιστήμες, σε επιμέλεια των Κώστα Πόταγα και Μιχάλη Πετρίδη. Η Σύναψις θα επανέλθει σε επόμενο τεύχος της για να τον τιμήσει με ξεχωριστό αφιέρωμα.

Η Σύναψις δεν είναι περιοδικό επικαιρότητας. Δημοσιεύει όμως κείμενα από Επιστημονικές Ημερίδες που κάποιες φορές «προκαλούνται» από την επικαιρότητα. Όπως τώρα, δημοσιεύοντας τρεις ανακοινώσεις που έφτασαν στο περιοδικό έγκαιρα ολοκληρωμένες από την Ημερίδα με τίτλο «Ο ρόλος των ειδικών ψυχικής υγείας στην προσφυγική κρίση» που οργάνωσαν στις 18 Δεκεμβρίου 2015 η Α΄ Ψυχιατρική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών η Υπηρεσία Παιδιών και Εφήβων του Κέντρου Κοινοτικής Ψυχικής Υγιεινής Βύρωνα-Καισαριανής & η Ευρωπαϊκή Εταιρεία Ψυχοπαθολογίας Παιδιού και Εφήβου. Τα κείμενα αναφέρονται: (α) στην αντιμετώπιση της ανάγκης για επανένωση μιας οικογένειας προσφύγων από τη Συρία που βρέθηκαν «μοιρασμένοι» σε Ελλάδα και Σουηδία, (β) στον προβληματισμό για την ανάδυση του «Άλλου» ως απειλής και (γ) την ψυχική επιβάρυνση των παιδιών των προσφύγων.

Ακολουθούν: (α) το άρθρο για την επίδραση των γεγονότων ζωής στην ψυχική υγεία, (β) το «μικρό αφιέρωμα» στους σύγχρονους προβληματισμούς για την κατάκτηση της γλώσσας από το παιδί, (γ) δύο άρθρα για το σώμα [από τον ιατρικό και τον ψυχαναλυτικό λόγο], όπως το παράδειγμα ομάδων διαβητικών στον Ευαγγελισμό και μιας περίπτωσης ιδιοπαθούς ασθένειας και (δ) ένα κείμενο που προεκτείνει ευρύτερα τους προβληματισμούς του περιοδικού, όπως είναι το άρθρο για τον Φρόυντ ως αναγνώστη της Άγκαθα Κρίστι.

Όπως πάντα το τεύχος κλείνει με βιβλιοπαρουσιάσεις και τον Φάκελο Ψυχοπαθολογίας όπου παρουσιάζεται η φροϋδική θεώρηση της ψύχωσης, μέσω της περίπτωσης Σρεμπέρ.