Κύματα

Έγραψαν

«…Ο Κάιζερλινγκ ξέρει να περιγράψει ένα καλοκαιρινό απόγευμα έτσι, ώστε, καθώς η λάμψη του ήλιου δίνει τη θέση του στο λυκόφως, έχεις την αίσθηση μιας ολόκληρης ζωής».
Έρμαν Έσσε

Άρης Σφακιανάκης, Στα κύματα της Βαλτικής, “Athens Voice”, 05.05.2022

Ο αναγνώστης περιφέρεται, χάρη στην πένα του συγγραφέα και τη μετάφραση της Αναστασίας Χατζηγιαννίδη, στην ακρογιαλιά όπου σκάνε τα κύματα της Βαλτικής, βουτάει στα παγωμένα νερά, συμμετέχει σε χωριάνικο γιορτάσι, βγαίνει για ψάρεμα στη φεγγαράδα και αφουγκράζεται το κάλεσμα των σειρήνων.

Άγης Αθανασιάδης, Κύματα, “Librofilo.blogspot.com”, 31.08.2021

Οι περιγραφές είναι εκπληκτικές αλλά εκείνο που αιχμαλωτίζει τον αναγνώστη είναι οι συζητήσεις για τις ανθρώπινες και κοινωνικές σχέσεις, για την ψυχολογία των χαρακτήρων, την βαθιά κι ενδελεχή προσέγγιση στα θέματα της μοναξιάς, του έρωτα, των ενοχών, την αναζήτηση της ηρεμίας και της ευτυχίας..

Έμυ Ντούρου, Κύματα: Η Βαλτική των αρχών του 20ου αιώνα μέσα από το βλέμμα του Έντουαρντ Φον Κάιζερλινγκ, “Documento.gr”, 30.07.2021.

Το μυθιστόρημα διαθέτει ζωντανές περιγραφές δίνοντας την αίσθηση στον αναγνώστη ότι μπροστά του ξετυλίγεται ένα πολύχρωμο ταμπλό βιβάν. Οι περιγραφές του Κάιζερλινγκ, με λέξεις προσεκτικά επιλεγμένες, μοιάζουν με τα κύματα του τίτλου. Παρότι φαινομενικά η ιστορία δεν έχει έντονη δράση οι αλλαγές που συντελούνται εσωτερικά είναι καταιγιστικές. Ο Κάιζερλινγκ εξετάζει σε βάθος τις ανθρώπινες σχέσεις∙ την αναζήτηση της ευτυχίας, τον έρωτα, τον ορισμό της αγάπης, τη ζήλια, την αυτοεκτίμηση. Κυρίως όμως τον απασχολεί η ατομική ελευθερία και ο περιορισμός της από τις κοινωνικές συμβάσεις στους κύκλους των ευγενών την εποχή που ο θεσμός της αριστοκρατίας πνέει τα λοίσθια.

Κώστα Αθανασίου, Ζωές στα όρια, “Η Εποχή”, 24.04.2021.

Με χαμηλούς τόνους και λεπτές αποχρώσεις, ο συγγραφέας φιλοτεχνεί με την κομψή γραφή του τις ψυχολογικές διαδρομές των πρωταγωνιστών του, και ειδικά το πώς μεταλλάσσεται διαρκώς η δύσκολη σχέση ανάμεσα στην Ντοραλίς και τον ζωγράφο σύζυγό της: «δεν έμοιαζε η αγάπη με μια κατάσταση που συνδέει δύο ανθρώπους για να βασανίζουν ο ένας τον άλλο;»..

Μαρία Λιάκου, Ελεύθεροι άνθρωποι είμαστε, έχουμε την ελευθερία να δεσμεύουμε τον εαυτό μας, “Fractalart.gr”, 21.07.2020.

Ο συγγραφέας είναι λάτρης της εικόνας και κερδίζει τον αναγνώστη. Το κείμενο διαβάζεται ευχάριστα. Έχει μια λεπτή ειρωνεία, χιούμορ αλλά και διεισδυτική παρατήρηση. Στα συν της γραφής και η απουσία ερμηνείας των χαρακτήρων από τον συγγραφέα. Οι αναφορές στην παρακμή της αριστοκρατίας και η δημιουργία σχέσεων ακόμα και ερωτικών από άλλες κοινωνικές τάξεις αποτυπώνονται με ενδιαφέρον και με ένα πνεύμα ελευθερίας..

Florian Illies, Die Zeit, 29.08.2018.

Όλη η ένταση και η ενέργεια μετατοπίζεται στη γλώσσα […] εκεί κορυφώνονται τα αισθήματα και στην αποτύπωση της φύσης τρεμοπαίζουν οι επιθυμίες. Στα Κύματα […] περιγράφεται το πώς μερικές φορές η εκπλήρωση των πόθων είναι αυτή που φέρνει τη μεγαλύτερη δυστυχία […]ο Κάιζερλινγκ γίνεται ο μεγάλος αντι-ουτοπιστής της γερμανικής λογοτεχνίας πριν από τον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο. Και το έργο του πραγματική αβάν-γκαρντ..

Martin Mosebach, Frankfurter Allgemeine Zeitung, 25.04.1998.

Στο μυθιστόρημά του Κύματα που κυκλοφόρησε το 1911, ο Έντουαρντ φον Κάιζερλινγκ δημιουργεί ένα απαράμιλλο σκηνικό: τοποθετεί την αφήγηση τρόπον τινά στην άκρη του σύμπαντος, σε μια λωρίδα λευκής άμμου, επάνω από την οποία μοιάζει να υψώνεται σαν πύργος η θάλασσα ενωμένη με τον ουρανό. Οι χαρακτήρες του βιβλίου κινούνται σαν μαριονέτες επάνω σε ένα μπαλκόνι με θέα το σύμπαν..

Christoph Schröder, Deutschlandfunk, 01.03.2020.

H αφηγηματική δεξιοτεχνία του Κάιζερλινγκ φαίνεται κιόλας από τις πρώτες σελίδες, όπου η οπτική γωνία μετατοπίζεται διακριτικά ανάμεσα στους χαρακτήρες. […] Μέσα σε λίγες προτάσεις μπορούμε να αντιληφθούμε ολόκληρες βιογραφίες..

M.A. Orthofer, The Complete Review, 16.02.2019.

Υπάρχει μεγάλη δόση προοικονομίας στα Κύματα, η αφήγηση μοιάζει σε μεγάλο βαθμό απλή και άμεση, όμως στην πραγματικότητα προκύπτει μια εξαιρετικά σύνθετη εικόνα: σε αντίθεση με τον [πρωταγωνιστή του βιβλίου] Χανς, ο Κάιζερλινγκ καταφέρνει να δημιουργήσει πολλαπλά επίπεδα με τις αβίαστες, φαινομενικά επιφανειακές πινελιές του..

Florian Illies, Die Zeit, 25.06.2009.

Πώς θα μπορούσε κανείς, στην αρχή του αιώνα της ουτοπίας, να γράψει ένα βιβλίο πιο αριστοτεχνικό και διορατικό, ιστορικά και ανθρωπολογικά, αν δεν ξεσκέπαζε όλες αυτές τις ουτοπίες στις πρώτες κιόλας σελίδες; Κύματα ή πώς η «ελευθερία» –όσο αυτή παραμένει εντός εισαγωγικών– οδηγεί στην απομόνωση. Έτσι ξεκινάει ο 20ός αιώνας για τον Έντουαρντ φον Κάιζερλινγκ.