Η φιλοσοφία ως ανταποκριτής

Περιγραφή

Η μελέτη αυτή εστιάζει στην πιο πρώιμη περίοδο του μαρξικού έργου επιχειρώντας να διερευνήσει τη σημασία της για την περαιτέρω εξέλιξή του. Συγκεκριμένα, επιχειρείται εδώ να αναλυθούν όσο το δυνατόν διεξοδικότερα οι βασικές ιδέες που διατρέχουν τα κείμενα του Marx την περίοδο κατά την οποία εργάζεται αρχικά ως αρθρογράφος και εν συνεχεία ως αρχισυντάκτης στην Εφημερίδα του Ρήνου.

Αντικείμενο του βιβλίου είναι η μαρξική αρθρογραφία μιας περιόδου που ξεκινά από τις αρχές του 1842 και εκτείνεται σε ένα διάστημα μόλις 15 μηνών, έως τον Μάρτιο του 1843, όπου η πρώτη αυτή επαγγελματική ενασχόληση του νεαρού Marx τερματίζεται άδοξα, θα έλεγε κανείς, λόγω του κλεισίματος της Εφημερίδας του Ρήνου από τις πρωσικές αρχές.

Ο Μαρξ επιχειρηματολογεί εδώ από τη σκοπιά ενός προσδοκώμενου, έλλογου κράτους, με γνήσια δημοκρατική συμμετοχή των πολιτών, με άρση των στρεβλών μηχανισμών εκπροσώπησης που επιτρέπουν στα ιδιαίτερα επιμέρους συμφέροντα να εμφανίζονται ως γενικά, με κατάργηση του θεσμού της λογοκρισίας και της όσμωσης θρησκείας και πολιτικής. Η αποτυχία και η διάψευση του εν λόγω προγράμματος ωθούν τον Μαρξ να σκεφτεί την οδό της επανάστασης ως μοναδική εναλλακτική λύση στα προβλήματα της γερμανικής επικράτειας. Η εν λόγω αποτυχία έχει όμως και μία μείζονα θεωρητική προκείμενη: τον εντοπισμό των ορίων της πολιτικής θεωρίας εν γένει.