Η τελευταία μάχη της Κατοχής

Βιογραφικό συγγραφέα

Ο Αν­δρέ­ας Αγ­τζί­δης γεν­νή­θη­κε το 1926 στο Σταυ­ρο­χώ­ρι του Κιλ­κίς από γο­νείς αγρό­τες. Η Κα­το­χή από τη να­ζι­στι­κή Γερ­μα­νία και η βουλ­γα­ρι­κή επι­βου­λή κα­τά της Μα­κε­δο­νί­ας και της Θρά­κης, σφρά­γι­σαν την ταυ­τό­τη­τα της γε­νι­άς του. Συμ­με­τεί­χε στην Αντί­στα­ση μέ­σα από τις γραμ­μές της ΕΠΟΝ και βί­ω­σε έντο­να όλες τις επό­με­νες σκλη­ρές φά­σεις της δε­κα­ε­τί­ας του ’40. Το 1947 πέ­ρα­σε με πο­λύ κα­λή σει­ρά στην Παι­δα­γω­γι­κή Ακα­δη­μία Θεσ­σα­λο­νί­κης, όπου και γρά­φτη­κε αφού εξα­σφά­λι­σε με με­γά­λη δυ­σκο­λία το απα­ραί­τη­το «πι­στο­ποι­η­τι­κό κοι­νω­νι­κών φρο­νη­μά­των». Ως εκ­παι­δευ­τι­κός ανα­μί­χθη­κε ενερ­γά στον δι­δα­σκα­λι­κό συν­δι­κα­λι­σμό, ενώ αρ­θρο­γρα­φού­σε προ­δι­κτα­το­ρι­κά στην εφη­με­ρί­δα Κυ­ρί­αρ­χος Λα­ός της Ενώ­σε­ως Κέ­ντρου. Επί τρία έτη εκλέ­γε­ται πρό­ε­δρος του Δι­δα­σκα­λι­κού Συλ­λό­γου Κιλ­κίς, έως και την δι­κτα­το­ρία της 21ης Απρι­λίου 1967. Από το 1971 έως τη συ­ντα­ξι­ο­δό­τη­σή του υπη­ρέ­τη­σε στην Αθή­να. Με το τέ­λος της Δι­κτα­το­ρί­ας ασχο­λή­θη­κε ενερ­γά με την πο­λι­τι­κή ενώ ήταν ιδρυ­τι­κό μέ­λος της ΠΑ­ΣΚΕ εκ­παι­δευ­τι­κών. Το 1997, αρ­κε­τά χρό­νια με­τά τη συ­ντα­ξι­ο­δό­τη­σή του, επέ­στρε­ψε στο Κιλ­κίς όπου συμ­με­τεί­χε ενερ­γά στα δρώ­με­να.