Η λογοτεχνία και η τέχνη στο έργο των Μαρξ και Ένγκελς

Βιογραφικό συγγραφέα

Ο άγνωστος στο σημερινό ελληνικό αναγνωστικό κοινό Eugène Schkaff, γνωστός με το ψευδώνυμο Jean Fréville, γεννήθηκε στο, τότε, ρωσικό Χάρκοβοτο 1895 και πέθανε στο Παρίσιτο 1971. Το 1913 εισήλθε στη Σχολή Πολιτικών Επιστημών και σπούδασε Δίκαιο και Φιλοσοφία. Το 1925 εκπόνησε τη δεύτερη διδακτορική διατριβή του με θέμα «Η νομισματική υποτίμηση στη Γαλλία», επιθυμώντας πανεπιστημιακή καριέρα. Παρόλα αυτά, το κατεστημένο της εποχής δεν έδινε έδρες σε μαρξιστές. Έτσι γράφτηκε στον Δικηγορικό Σύλλογο του Παρισιού.

Το 1927 επισκέφτηκε τη Μόσχα στην επέτειο των δέκα χρόνων της Οκτωβριανής Επανάστασης. Εκεί γνωρίστηκε με τον Μωρρίς Τορέζ, με τον οποίο θα τους συνδέσει μακρά φιλία.Την επόμενη του ταξιδιού, σύμφωνα με τις περισσότερες πηγές , προσχώρησε στο Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα. Σύμφωνα με άλλη πηγή, εντάχθηκε το 1925.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της οργανωμένης ζωής του έδρασε για την ανάπτυξη του καλλιτεχνικού κινήματος, ενώ το 1936 συγκέντρωσε για λογαριασμό των Editions Sociales Internationales τις λογοτεχνικές κριτικές του Πωλ Λαφάργκ. Την επόμενη χρονιά εξέδωσε το πρώτο του μυθιστόρημα, Pain de brique, το οποίο περιγράφει τις απεργίες του 1936  σε ένα εργοστάσιο μεταλλουργίας στο Παρίσι. Η εβδομαδιαία «Vendredi» το παρουσίασε ως ένα μυθιστόρημα του Λαϊκού Μετώπου, ενώ κέρδισε το βραβείο Prix de la Renaissance to 1938.

To 1940 ο Φρεβίλ βρέθηκε εκτοπισμένος στη Νίκαια. Εκεί συνεργάστηκε με την παράνομη εφημερίδα «Σκέψη και Δράση». Τα ποιήματά του για την Αντίσταση εκδόθηκαν το 1945 και την επόμενη χρονιά κυκλοφόρησε μια συλλογή με διηγήματα (Les collabos). Από το 1946 μέχρι το θάνατό του θα εκδόσει βιογραφίες (Με τον Μωρίς Τορέζ, μια μεγάλη φιγούρα της Ρωσικής Επανάστασης: Ινέσσα Αρμάντ. Ζολά, σπορέας καταιγίδων κ.ά.), λογοτεχνία, ενώ θα επανεκδοθούν αντίστοιχα έργα του απο τη δεκαετία του ’30.

Ο Φρεβίλ υπήρξε μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού «Humanite», ενώ διετέλεσε και πρόεδρος του Ινστιτούτου Μωρίς Τορέζ. Συνέβαλε στη διάδοση των αντιλήψεων των Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν, Πλεχάνοφ για τη λογοτεχνίακαι την τέχνη με τη συγκέντρωση κειμένων τους.