Έντός, εκτός

Περιγραφή

ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΗΣ ΜΑΓΔΑΛΗΝΗΣ

Δεν ερμηνεύω τα θαύματα Του που ανέβλεψα
για μύρια ψωμιά, γιατρεμένους παράλυτους –
στην αύρα Του ήμουν παρούσα, δεν δείλιαζα
(ο Ιωάννης στον Κήπο κρύφτηκε με σεντόνι,
ο Πέτρος έσκυβε να μην τον αναγνωρίζουν) –
εμένα με διέσυραν άγνωστοι, νέοι και γέροι,
ότι τάχα τους πουλούσα κορμί ν’ αγοράζω
μύρο για μένα και τον Κύριο. Το αγόρασα
μα πουλώντας πλεκτά μου σε νομάδες,

ναι, το άπλωσα στ’ άσπιλα πόδια Του,
όπως τώρα απλώνω τα μαλλιά μου χάδι
στα πόδια Του που αιμορροούν στον σταυρό

στου ξύλου τη βάση γερμένη, κλαίω βουβά,
κλείνουν τα μάτια μου, δεν βλέπω στρατιώτες
ή μαύρα νέφη ή τον Ναό -τον ακούω να σκίζεται-
θωρώ με την άκρη του ματιού τα μαλλιά μου μόνο:
ανεβαίνουν και σφουγγίζουν τις πέντε πληγές Του,
και αιθέρια ανέρχονται μαζί Του στα ουράνια

χωρίς φτερούγες, χωρίς αίμα, χωρίς…