Η ναυτία

Περιγραφή

Η Ναυτία (1938), το πρώτο μυθιστόρημα του Ζ.-Π. Σαρτρ, είναι ένα έργο σύνθετο, ένα μυθιστόρημα μεταφυσικό, το χρονικό ενός απωθητικού κόσμου από τη ματιά ενός υποκειμενικού αφηγητή. Η αποκάλυψη του παραλόγου γίνεται μέσω μιας αφήγησης με φιλοσοφική βάση η οποία προσφεύγει στην παρωδία, τη γελοιοποίηση, ακόμη και την απομίμηση. Σ’ αυτό το «μυθιστόρημα ρήξης» με το οποίο παίρνει τις αποστάσεις του από τις λογοτεχνικές συμβάσεις, ο Σαρτρ αμφισβητεί ριζικά την κληρονομιά της αστικής παιδείας χρησιμοποιώντας μια γραφή ειρωνική και αποστασιοποιημένη. Ένα βιβλίο από πρώτη άποψη μελαγχολικό, το οποίο παρά το φαινομενικό πεσιμισμό του ξεχειλίζει από ενέργεια. Ένα απόλυτο αριστούργημα για τη νεότητα και τη ζωή, η Ναυτία άνοιξε το δρόμο στη λογοτεχνία του παραλόγου. Ο Αντουάν Ροκαντέν, αφού ταξίδεψε σε διάφορες χώρες, αποφασίζει να γράψει μια βιογραφία του μαρκήσιου ντε Ρολμπόν και εγκαθίσταται στην Μπουβίλ για να μελετήσει στη δημοτική βιβλιοθήκη τα στοιχεία που υπάρχουν για τη ζωή του. Όμως σ’ αυτή τη μικρή παραθαλάσσια πόλη της Νορμανδίας η σχέση του με τα πράγματα γίνεται προβληματική και επί ένα μήνα κρατά ημερολόγιο για να μπορέσει να δει «ξεκάθαρα». Βιώνει τον παραλογισμό του κόσμου και των ανθρώπων, την εντυπωσιακή αποκάλυψη μιας υπαρξιακής κρίσης που την ονομάζει «ναυτία». Οι συνήθειες των κατοίκων της Μπουβίλ, καθώς και το παράδειγμα του Αυτοδίδακτου ενισχύουν το συναίσθημα του παραλογισμού, της ενδεχομενικότητας μέσα στην οποία παγιδεύεται ο Ροκαντέν. Παραιτείται από τις βιογραφικές έρευνες και αποδέχεται το τέλος της σχέσης του με την Αννυ. Λίγο πριν εγκαταλείψει την Μπουβίλ, ακούει μια μελωδία τζαζ και σκέφτεται ότι μόνο η δημιουργία ενός έργου τέχνης θα του επέτρεπε να υπερβεί την πραγματικότητα. Αποφασίζει λοιπόν να γράψει ένα μυθιστόρημα.