Χρυσά κουπιά

Έγραψαν

Διαβάζοντας το βιβλίο, ένιωσα πως έγινα ξανά προέφηβη και διάβαζα μια ιστορία σαν το «Καπλάνι της Βιτρίνας» ή σαν το «Αίνιγμα του Πύργου» ή σαν τον «Θησαυρό της Βαγίας». Κρατούσα ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε πριν από λίγες μέρες, μα έμοιαζε -σε λογοτεχνική/αφηγηματική δύναμη- με όσα λάτρευα ως παιδί…
Πελιώ Παπαδιά, Τaλκ

«Χρυσά κουπιά», της Μαρίας Παπαγιάννη (τι γραφή!) […] Η Μαρία Παπαγιάννη με αυτό το βιβλίο βάζει την ελληνική λογοτεχνία για παιδιά στις νέες ράγες που κάρφωσαν στιβαρά η Άλκη Ζέη, η Ζωρζ Σαρή, ο Μάνος Κοντολέων.
Απόστολος Πάππος για το περιοδικό elniplex

Με τη μαεστρία των «δασκάλων» του είδους, θυμίζοντάς μας εφηβικά ταξίδια στα βιβλία της Άλκης Ζέη και της Ζωρζ Σαρή, η Μαρία Παπαγιάννη μιλάει, με την τρυφερότητα που πάντα τη διακρίνει, για τη δύναμη της φιλίας, της αγάπης, την ανάγκη τού να μοιράζεσαι, γιατί «καμιά φορά, το “μαζί” είναι όλες οι γλώσσες κι όλοι οι καιροί»…
Επιπλέον, όμως, έχοντας αποδείξει και στο παρελθόν ότι μπορεί να πραγματεύεται δύσκολες έννοιες και σύνθετα φαινόμενα της εποχής μας και να μιλάει γι’ αυτά με ειλικρίνεια και ευαισθησία απευθυνόμενη σε παιδιά και εφήβους, με το νέο της βιβλίο το καταφέρνει αυτό για άλλη μια φορά. Καταπιάνεται ποικιλοτρόπως με το θέμα της απώλειας και των τραυμάτων που αυτή αφήνει, φωτίζοντας τον δρόμο τού μετά, της δύναμης, της αισιοδοξίας, της ζωής!
Εφημερίδα Ριζοσπάστης