Μια ιστορία βίας και μνησικακίας (Δίτομο)

Περιγραφή

Η παρούσα έκδοση δεν σκοπεύει να ερμηνεύσει την εθνοτική σύγκρουση στην Κύπρο μέσα από σχήματα όπως η “κακή κληρονομιά της ιστορίας”, η “προαιώνια εχθρότητα” και το “εθνοτικό μίσος”. Η εθνοτική βία στην Κύπρο δεν ήταν αποτέλεσμα των πολιτισμικών και θρησκευτικών διαφορών ή του συναισθήματος του μίσους. Τα βαθύτερα αίτιά της θα πρέπει να αναζητηθούν στον άνισο εκσυγχρονισμό των δύο κοινοτήτων κατά την περίοδο της κυπριακής νεωτερικότητας, στο γεγονός ότι η -άλλοτε “κυρίαρχη”- τουρκοκυπριακή κοινότητα ήταν πλέον αδύναμη μπροστά στην ισχυρότερη ελληνοκυπριακή, στο δίπολο “ανώτερη-υποδεέστερη” ομάδα ως παράμετρος διαμόρφωσης των μεταξύ τους σχέσεων, στην ασυμφωνία στις επιδιώξεις των δύο ομάδων για το μέλλον του νησιού και, το σημαντικότερο, στη διαμάχη τους για κυριαρχία.

Στη ρίζα της εθνοτικής βίας στην Κύπρο βρίσκονται οι “αντιμαχόμενες επιδιώξεις” και οι “συγκρούσεις για το πολιτικό στάτους” ανάμεσα σε κοινότητες που μοιράζονται την ίδια γεωγραφία. Καθοριστικό ρόλο στην πυροδότηση της εθνοτικής βίας διαδραμάτησε η διαμάχη για το ποιος είναι ο “κυρίαρχος” και ποιος η “μειονότητα”, ποιος είναι ο “οικοδεσπότης” και ποιος ο “φιλοξενούμενος”. Καταφεύγοντας στη βία, οι δύο κοινότητες επιδίωκαν είτε να διασφαλίσουν το πολιτικό στάτους που θεωρούσαν πως τους άρμοζε είτε να απαλλαγούν από ένα πολιτικό στάτους που κατά τη γνώμη τους ήταν μειωτικό και καταφρονητέο. Με άλλα λόγια, από τις δύο εθνοτικές ομάδες που μοιράζονταν την ίδια γεωγραφική περιοχή, η μια στράφηκε στον διαχωρισμό και την ίδρυση του δικού της κράτους ενώ η άλλη διεκδίκησε την πλήρη κυριαρχία επί της κυπριακής γεωγραφίας.